Month: April 2024

Posted on

Pemuridan: Bagaimana untuk meningkatkan keinginan ahli untuk mengambil bahagian dalam pemuridan

Dalam artikel lepas, kami berbincang tentang keperluan kami untuk menerima ketidakselesaan dan membincangkan tiga cadangan untuk membantu kami menerima ketidakselesaan, iaitu identiti, kesedaran peribadi dan membentuk persekitaran.

Selain membantu ahli menyedari keperluan mereka untuk menjadi murid, kita juga mesti membantu mereka berhasrat untuk terlibat dalam permuridan.

Keinginan adalah penting untuk kejayaan kita dalam hidup. Kebanyakan pencapaian kita didorong oleh keinginan kita. Seorang pelajar berhasrat untuk mendapat gred 10A, jadi keinginan ini mendorongnya untuk bekerja keras untuk mencapai matlamatnya. Seorang ahli perniagaan ingin membina perniagaannya, jadi dia akan berani menghadapi cabaran dan memenuhi impiannya. Seorang lelaki gemuk mengidamkan tubuh badan yang cergas, maka keinginan ini akan mendorongnya untuk mengubah gaya hidupnya. ,

Jika seseorang tidak mempunyai keinginan, dia akan kehilangan motivasi dan matlamat.

Tetapi keinginan adalah berdasarkan beberapa jenis manfaat. Jika kita tidak dapat melihat faedah yang akan dibawa oleh keinginan kita kepada diri sendiri atau orang lain, kita akan kehilangan motivasi. Walau bagaimanapun, menjadi murid Kristus yang komited bukanlah sesuatu yang akan membuahkan hasil dalam tempoh yang singkat, itulah sebabnya ramai orang Kristian tidak berminat untuk menjadi murid. Kerana kita tidak dapat melihat apa-apa faedah jangka pendek, kita tidak dapat membangkitkan keinginan dalaman untuk menjadi seorang murid.

Bagaimana untuk meningkatkan keinginan ahli untuk menjadi murid yang komited? Ini benar-benar cabaran terbesar yang dihadapi oleh gereja. Pendapat saya adalah seperti berikut:

Apa yang gereja mesti lakukan ialah mewujudkan persekitaran yang saya kongsikan dalam artikel sebelum ini. Selain persekitaran, pengaruh kita antara satu sama lain juga amat penting. Sama seperti jika syarikat ingin melancarkan produk baru, ia mesti mengiklankan. Salah satu kaedah pengiklanan ialah membiarkan orang ramai mengalami produk secara percuma. Jika orang yang telah mencubanya mempunyai pengalaman yang menyenangkan, mereka akan bersedia untuk memperkenalkan produk baharu kepada orang yang mereka kenali.

Untuk memberi kesan kepada satu sama lain, kita mesti terlebih dahulu membiarkan sekumpulan ahli mengalami manfaat latihan permuridan. Kumpulan ahli ini yang telah merasai nikmat permuridan akan menjadi penggerak, seorang demi seorang berkongsi faedah dan keperluan menjadi murid kepada ahli yang lain. Perlahan-lahan, kita akan dapat membentuk persekitaran untuk latihan permuridan, dan kita juga boleh mempengaruhi satu sama lain, membentuk keinginan dalaman kita untuk mengambil bahagian dalam latihan kemuridan. Ini adalah kesan rakan sebaya.

Posted on

Discipleship Training: How to Increase Members’ Desire to Engage in Discipleship Training

In the last sharing, we talked about our need to embrace discomfort and discussed three suggestions to help us embrace it: identity, personal awakening, and shaping the environment.

In addition to helping our members realise that they need to be a disciple, we must also help them to aspire to be involved in discipleship.

Desire is important to our success in life. Most of our accomplishments are made possible because of our desires. A student desires to get 10A, so that desire drives him to work hard to achieve his goals. A businessman desires to build his business, so he will rise to the challenge and fulfil his heart’s desire. A fat person desires to have a fit body, so that desire drives him to change his lifestyle.

If a person has no desires, then he will lose his motivation and his purpose.

However, longing is based on some kind of interest. If we cannot see the benefits of our “desire” for ourselves or others, then we will lose our motivation. However, becoming a committed disciple of Christ is something that has no short-term benefits, which is why many Christians are not interested in discipleship. Because they do not see any short-term benefits, they can’t stir up a desire in their hearts to become disciples.

How can we increase the desire of our members to become committed disciples? This is truly the greatest challenge face by the church. My advice is as follows:

One thing the church must do is to create an environment as I shared in the previous post. In addition to the environment, the influence of brothers and sisters on each other is also very important. It is like a company that wants to launch a new product, it must advertise it. One of the ways to advertise is to let people experience the product for free. If the people who try the product have a good experience with it, then they will be willing to introduce the new product to people they know.

In order to have an impact on members, we must first have a group of members experience the benefits of discipleship training. Those who experience the benefits of discipleship training will become like a salesperson, passing on the benefits and the need for discipleship to other members one by one. Slowly we will be able to shape the environment for discipleship, and brothers and sisters will be able to influence each other to shape the desire in their hearts to participate in discipleship training. This is the peer effect.

Posted on

门徒训练: 如何提高会友参与门徒训练的渴望

上篇我们谈到我们需要拥抱不舒适，并讨论了三个帮助我们拥抱不舒适的建议，那就是身份认同，个人醒觉以及塑造环境。

我们除了要帮助会友意识到他们需要成为一个门徒以外，我们也必须帮助他们渴望能参与门徒训练。

渴望对我们人生的成功是重要的。我们的成就大部分都是因为我们的渴望所促成的。一个学生渴望能有10A的成绩，因此这渴望就驱动他为实现目标而努力。一位生意人渴望建立起他的企业，因此他会勇敢面对挑战，完成心愿。一位胖子渴望能有健美的身材，因此这渴望会驱动他改变生活方式。，

如果一个人没有渴望，那他将失去动力，也失去目标。

然而渴望是建立在某种利益上。如果我们不能看见“渴望”对自身或他人带来什么好处的话，那我们就会失去动力。然而，成为一个委身的基督门徒是在短时间内看不见效益的事，这也是为什么许多基督徒对门徒训练提不起兴趣。因着看不见任何短期效益，因此挑不起内心对成为门徒的渴望。

如何提高会友对成为委身门徒的渴望？这真是教会面对最大的挑战。我的意见如下：

教会必须做到的一点就是我在上篇所分享的制造环境。除了环境，弟兄姐妹彼此的影响也是非常重要的。就好像一间公司如果要推出新产品，那他就必须做广告。广告其中一个的方法就是让人免费体验产品。如果体验过的人有愉快的使用体验，那他们就会愿意把这新产品介绍给他们认识的人。

要达到会友彼此之间的影响，那首先我们必须先让一批会友体验门徒训练的好处。这一批体验了门徒训练所带来的好处的会友就会成为推销者，一个传一个的把门徒训练的好处以及必要性分享给其他的会友。慢慢的我们就能够塑造起门徒训练的环境，弟兄姐妹也能彼此发挥影响力，塑造起弟兄姐妹内心对参加门徒训练的渴望。这就是同侪效应。

Posted on

Pemuridan: Kepentingan Alam Sekitar

Dalam artikel lepas kita berbincang tentang keperluan kita untuk menerima ketidakselesaan dan membincangkan dua cadangan untuk membantu kita menerima ketidakselesaan, iaitu identiti dan kesedaran peribadi.

Cadangan lain ialah membentuk persekitaran.

Alam sekitar sangat penting untuk kehidupan seseorang. Jika anda dilahirkan dalam keluarga yang mempunyai sumber sara hidup yang banyak, atau keluarga yang mementingkan pendidikan, peluang anda untuk menerima pendidikan lanjutan adalah lebih tinggi daripada kanak-kanak di kawasan setinggan. Mungkin IQ antara keduanya adalah sama, tetapi hala tuju hidup mereka berbeza sama sekali.

Jika anda berada dalam persekitaran sekumpulan rakan cuaca cerah, kemungkinan anda menjadi seorang kepala babi akan meningkat dengan ketara. Jika anda berada dalam persekitaran yang tidak senonoh, kemungkinan untuk melakukan zina ada di mana-mana. Jika anda bersama rakan-rakan yang suka manisan, hampir tidak dapat dielakkan anda akan ketagih gula-gula, dan anda pasti akan menjadi gemuk.

Semua orang tahu bahawa pembentukan persekitaran adalah sangat penting, kecuali paderi gereja. Adakah anda fikir ia pelik atau tidak? Ramai pastor masih tidak jelas tentang apa itu gereja, jadi bagaimana mereka boleh membentuk persekitaran yang sepatutnya ada pada gereja?

Tenaga pengajar dalam pasukan berdisiplin tahu apa itu pasukan berdisiplin, dan oleh itu tahu kepentingan membentuk disiplin. Oleh itu, orang bawahan mesti mematuhi perintah yang tidak munasabah, atau jika tidak, keluar.

Di dalam syarikat, pengurus kanan mengetahui falsafah syarikat dan oleh itu memerlukan pekerja bekerja mengikut budaya dan nilai yang ditetapkan oleh syarikat. Pekerja yang tidak menyukainya boleh mencari pekerjaan lain.

Malah restoran yang berorientasikan pelanggan mempunyai persekitaran yang mesti dipatuhi oleh pelanggan. Jika restoran memerlukan anda memesan di kaunter, anda masih perlu memesan di kaunter. Jika anda tidak suka, pergi ke restoran lain.

Apakah gereja? Mengapakah gereja wujud? Apakah jenis persekitaran yang perlu ada pada gereja? Adakah kita tahu semua ini?

Adakah ahli gereja mesti disoronokkan? Sediakan apa sahaja yang ahli suka? Apabila perkhidmatan itu dilakukan dengan baik, ahli gereja berasa gembira, dan bilangan orang bertambah, adakah kita akan menjadi sebuah gereja yang bagus?

Jika kita tidak mewujudkan persekitaran untuk pemuridan, bagaimana orang awam boleh menyedari bahawa mereka adalah murid Kristus?

Jika kita ingin mewujudkan suasana latihan kemuridan, pasti ramai ahli yang tidak berpuas hati dan mengeluh. Sebagai paderi, bolehkah anda menahannya?

Posted on

Discipleship Training: The Importance of Environment

In the last post we talked about our need to embrace discomfort and discussed two suggestions to help us embrace discomfort, which are identity and personal awakening.

The other suggestion was the shaping of the environment.

Environment is just so important to a person’s life. If you are born into a family that is rich in resources or a family that focuses on education, then your chances of receiving a high level of education are much higher than a child in the ghetto. Perhaps there is no difference in IQ between the two, but the direction of life is already very different.

You are much more likely to become pig-headed if you are in a group of drunken friends. If you are in a lewd environment, then the likelihood of you committing adultery is everywhere. If you are with friends who like sweets, then your addiction to sweets is almost inevitable, and obesity and three-highs are a sure thing.

All people know that environment shaping is very important, except for pastors, strange you say. Many pastors are still unclear about what a church is, so how can they shape the environment that a church should have?

Instructors in a disciplined force know what a disciplined force is, and therefore know the importance of moulding discipline, and therefore even unreasonable orders must be obeyed by their subordinates, or else they get out.

In a company, the top management knows the company’s philosophy and will therefore ask their staff to work according to the culture and values set by the company, and those who do not like it can find another job.

Even a customer-focused restaurant has an environment that customers must abide by. If that restaurant has a counter to order from, you behave yourself and order from the counter, if you don’t like it, go to another restaurant.

What is the church? Why does the church exist? What kind of environment should the church have? Are we clear on all this?

Should the church member-first to make them happy? Should the church provide whatever the members like? If we serve the members, if they are happy, if we have more people attending our services, then we are a good pastor. Crazy, isn’t it? But this is the perception of a lot of Christians today.

If we are not shaping the environment for discipleship, how can believers wake up to the fact that they are Christ’s disciples?

If we want to shape the discipleship environment, many members will be unhappy and complain, as a pastor, can you stand it?

Posted on

门徒训练: 环境的重要性

上篇我们谈到我们需要拥抱不舒适，并讨论了两个帮助我们拥抱不舒适的建议，那就是身份认同以及个人醒觉。

另一个建议就是环境的塑造。

环境对一个人的生命实在是太重要了。你若是出生在一个生活资源丰富的家庭，或是注重教育的家庭，那你接受高深教育的机会就比一个在贫民区的孩童高得多。或许两者之间的智商不分上下，但人生的方向已经是截然不同。

你如果是在一群酒肉朋友的环境下，那你变成猪头的可能性就会大大提高。你如果是在淫乱的环境里，那你犯奸淫的可能性就随处不在。你如果和喜欢甜食的朋友在一起，那你上瘾甜食几乎是无可避免，肥胖三高十拿九稳。

所有的人都知道环境塑造的非常重要的，除了教会的牧者，你说奇怪不奇怪。许多牧者对什么是教会还是不清不楚，怎么能够塑造教会应有的环境呢？

纪律部队里的教官知道什么是纪律部队，因此知道塑造纪律的重要性，因此就算是不合理的命令下属也要听从，要不然就滚蛋。

在公司里，高层的管理人员知道公司的理念，因此会要求员工依照公司设定的文化与价值观工作，不喜欢的员工可以另谋高就。

就算是以客为尊的餐馆也有环境，顾客必须遵守。如果那餐馆是要到柜台点餐的，你乖乖的还是要到柜台点餐，不喜欢的话，就到别的餐馆去。

教会是什么？教会为什么存在？教会应该有怎样的环境？这些我们都清楚吗？

教会是会友至上？会友喜欢什么就提供什么？服侍到位了，会友爽了，人数多了，自己就是名牧了？

我们若没有塑造门徒训练的环境，那信徒怎能醒觉他们是基督的门徒？

我们若要塑造门徒训练环境，许多会友一定不爽，也会投诉，身为牧者，你能顶的住吗？

Posted on

Pemuridan: Kepentingan Membangkitkan Kesedaran

Kali terakhir kita berbincang tentang keperluan kita untuk menerima ketidakselesaan. Kita juga membincangkan petua pertama, iaitu identiti.

Cadangan lain ialah membangkitkan kesedaran. Kebangkitan adalah menyedari kepentingan sesuatu untuk hidup anda. Kebangkitan boleh membawa perubahan dan menggerakkan kehidupan ke arah yang positif. Apabila kita menyedari kepentingan kesihatan, kita akan mula makan secara sihat dan mengamalkan tabiat hidup sihat.

Apabila kita menyedari kepentingan pengurusan kewangan dalam kehidupan selepas bersara, kita akan merancang kekayaan kita sebelum bersara. Ramai paderi yang bersara sering mengadu bahawa Diosis tidak menjaga kehidupan persaraan mereka. Dalam semua keadilan, bagaimana mungkin sumber kewangan Diosis kita untuk menjaga semua paderi yang telah bersara? Dengan mengandaikan bahawa umur purata seorang paderi ialah 85, itu bermakna Diosis mesti menjaga setiap kehidupan persaraan paderi yang telah bersara selama 20 tahun. Adakah ini mungkin? Kerajaan Malaysia kini sedang membincangkan pemansuhan faedah pencen penjawat awam secara beransur-ansur. Bagaimana keuskupan kita mampu membeli sesuatu yang negara pun susah? Malangnya, ramai paderi langsung tidak menyedari keperluan untuk belajar menguruskan kewangan mereka dan merancang untuk persaraan mereka. Selepas bersara, ramai paderi mengeluarkan rungutan mereka tentang kesukaran yang mereka hadapi dalam kehidupan di Diosis, mengalihkan tanggungjawab kepada Diosis, dan mengadu bahawa keuskupan tidak menjaga mereka. Apa gunanya ini?

Akibat kekurangan kesedaran dalam kehidupan boleh menjadi serius.

Gereja mesti menyedarkan ahlinya kepada fakta bahawa mereka adalah murid Kristus. Mereka tidak boleh hanya percaya kepada Yesus, tetapi mereka harus mengikut Yesus dan menjadi pengikut-Nya. Menjadi murid Yesus bermakna mereka mesti menjalani cara Kristus.

Bagaimana untuk mewujudkan kesedaran?

1. Untuk menyedarkan di dalam gereja, paderi-paderi perlu terlebih dahulu disedarkan, terutamanya golongan paderi generasi baru. Kesedaranan di kalangan paderi mesti melalui lebih banyak perkongsian dan perbincangan di kalangan pastor. Inilah yang saya cuba lakukan. Tujuan blog saya juga adalah untuk berkongsi dengan lebih ramai orang yang saya tidak kenali melalui tulisan, terutamanya paderi.

2. Teruskan berkongsi konsep permuridan dengan jemaat. Saya terus berkongsi kepentingan pemuridan di podium sehingga ahli secara halus menerima pemuridan dan menyertainya tanpa disedari. Hanya jika mereka mengambil bahagian di dalamnya, mereka boleh bangun melalui sesi latihan dan mula merangkul kehidupan pemuridan. Jika mereka tidak menyertai latihan kemuridan, sukar untuk mereka bangun, kerana falsafah latihan kemuridan sukar untuk dijelaskan dengan jelas dalam beberapa perkataan.

3. Kita mesti faham bahawa menyedarkan orang adalah tugas jangka panjang. Hanya melalui perkongsian berterusan, tidak pernah berputus asa, dan tidak memberi tumpuan kepada faedah jangka pendek, kita boleh memberi kesan dalam jangka panjang. Tetapi perkara ini sangat sukar untuk orang moden. Kami telah terbiasa dengan kelajuan dan mahukan hasil segera untuk segala-galanya. Apabila kita sakit, kita pergi berjumpa doktor dan makan ubat sekali dan mengharapkan untuk sembuh segera. Sekiranya kesakitan masih tidak sembuh, kami akan mengkritik doktor kerana kemahiran perubatannya yang lemah dan meminta doktor lain. Oleh itu, kami tidak begitu berminat dengan perkara yang memerlukan kerja keras jangka panjang untuk mencapai penuaian, kerana kami fikir ia tidak cekap dan pembaziran sumber.

Bagaimana untuk mewujudkan kesedaran? Ringkasnya, kita perlu terus bercakap mengenainya, bercakap tentangnya untuk masa yang lama, dan bercakap mengenainya tanpa jemu. Dengan cara ini, dalam jangka masa panjang, konsep kemuridan akan berakar umbi dalam hati ahli dan membawa kebangkitan.

Posted on

Discipleship: The Importance of Awakening

In my last sharing, we talked about our need to embrace discomfort, We also discussed the first suggestion on how to embrace discomfort, which is identity.

The other suggestion is awakening. What is meaning of awakening. It is a state of realising the importance of something in your life. Awakening can bring about change and direct our lives into a positive direction. For example, when we realize the importance of our health, we start eating healthy and living healthy lifestyles.

When we realize the importance of financial management for our retirement, we plan our wealth before we retire. Many retired pastors often complain that the diocese has not taken care of them in their retirement. In all fairness, how is it possible for the financial resources of the diocese to take care of the lives of all retired priests? Assuming that the average age of a pastor is 85, that means that the diocese must take care of each retired pastor for 20 years of his or her retirement. Is this possible? The Malaysian government is currently discussing the gradual abolition of civil service pension benefits. How can our dioceses afford what even the state finds overwhelming? Unfortunately, many pastors are totally unawakened to the fact that they need to learn to manage their finances position and plan for their retirement. What is the point of many pastors, after their retirement, taking their grievances about the difficulties they face in life to the diocese, putting the blame on the diocese and complaining that the diocese has not taken care of them?

The consequences of not being awake on life can be very serious.

The Church must awaken its members to the fact that they are disciples of Christ. They cannot just believe in Jesus, but they must follow him and become his disciples. Being a disciple of Jesus means that they must have a Christian lifestyle.

How to bring awakening?

1. To bring awakening in the church, pastors must first be awakened, especially the new generation of pastors. Awakening among pastors must come through more sharing and discussion among pastors. This is what I have been trying to do. The purpose of my blog is to share with more people, especially pastors, through the sharing of words.

2. To share the idea of discipleship continually and consistently with members of the congregation. I have been sharing the importance of discipleship from the pulpit until the members have implicitly accepted discipleship and unknowingly participated in it. Only when they are involved can they awaken through the training programme and begin to embrace the life of discipleship. If they are not involved in discipleship, it is very difficult for them to wake up, because the philosophy of discipleship is very difficult to explain in a few words and a short period of time.

3. We must be clear that getting people to wake up is a long-term endeavour, and the only way to have a long-term impact is through constant sharing, not giving up, and not focusing on short-term benefits. But this is a very difficult task for modern people. We have become accustomed to being quick and wanting to see immediate results in everything we do. When we are sick, we go to the doctor and take the medicine once and then we ask to be cured immediately. If we are not cured, we will criticise the doctor for not doing a good job and ask for another doctor. Therefore, we are not very interested in things that take a long time to cultivate, and we consider them to be inefficient and a waste of resources.

How do we bring about awakening? The simple answer is to keep sharing for a long time endlessly. In this way, over time, the concept of discipleship will become embedded in people’s hearts and bring about awakening.

Posted on

门徒训练: 醒觉的重要性

上篇我们谈到我们需要拥抱不舒适，并讨论第一个建议，那就是身份认同。

另一个建议就是醒觉。醒觉就是意识到某件事对自己生活的重要性。醒觉能够带来改变，并使生活朝向正面的发展。当我们醒觉到健康的重要，我们就会开始健康饮食以及健康的生活习惯。

当我们意识到理财对退休后生活的重要，我们就会在退休前规划我们的财富。许多退休牧者常常投诉教区没有照顾他们退休的生活。平心而论，教区的财力怎么有可能照顾所有退休牧师的生活呢？假设一位牧者平均的年龄是85岁，那就是说教区必须照顾每位退休牧者20年的退休生活。这有可能吗？马来西亚政府目前正在讨论逐步废除公务员养老金的福利。连国家都觉得吃力的事，我们的教区怎么能负担呢？可惜的是，许多牧者完全没有醒觉他们需要学习理财，并规划他们的退休生活。许多牧者在退休后，把生活面对困难的怨气发在教区，把责任推到教区，埋怨教区没有照顾他们，这有什么意思呢？

没有醒觉对生活带来的后果可能是很严重的。

教会必须让会友醒觉他们是基督的门徒。他们并不能够只是相信耶稣，而是必须跟随耶稣，成为他的门徒。成为耶稣的门徒意味他们必须有基督的生活方式。

如何带来醒觉？

  1. 要在教会带来醒觉，牧者首先必须醒觉，特别是新一代的牧者。牧者之间的醒觉必须透过牧者们更多的分享与讨论。这也是我一直在努力做的事。我写博客的目的也是希望透过文字的分享，可以与更多我不认识的人分享，特别是牧者们。
  2. 要不断的坚持与会友们分享门徒训练的理念。我在讲台上不断的分享门徒训练的重要性，一直到会友潜移默化的接纳了门徒训练，也在不知不觉中参与了在门徒训练里。唯有他们参与在其中，他们才能透过训练课程觉醒，开始拥抱门徒生活。如果他们不参与在门徒训练中，他们是很难醒觉，因为门徒训练的哲学，是很难三言两语就说清楚，并打动人心。
  3. 我们必须清楚要让人醒觉是一项长期的工作，唯有透过不断的分享，不放弃，不把注意力放在短期效益，这样才能有长期的影响。但是这件事对现代人来说非常的困难。我们已经习惯快速，什么事情都要马上见到成效。我们生病时看了医生，吃了一次的药就要求马上痊愈。如果还没有痊愈，我们就会批评医生医术不好，要换一位医生。因此我们对要长期耕耘才能有收成的事没有太大的兴趣，认为是没有效率，浪费资源。

要如何带来觉醒？简单来说就是要不断的讲，长期的讲，不厌其烦的讲。这样长期下来，门徒训练的理念就会深置在人心，并带来觉醒。

Posted on

Pemuridan dan Identiti

Kita sudah berbincang tentang keperluan untuk menerima ketidakselesaan. Bagaimanakah kita boleh membantu orang awam menerima ketidakselesaan? Berikut adalah beberapa cadangan:

Yang pertama ialah identiti. Identiti boleh dikatakan perkara yang paling penting dalam hidup kita. Kita ada identiti Malaysia. Status ini memberi kita hak dan kepentingan warganegara. Kita boleh mempunyai akses kepada pendidikan, hak perubatan, peluang pekerjaan, hak mengundi, dsb. Kami juga mempunyai identiti bangsa kami, jadi kami mengikut adat resam bangsa sendiri dan menyambut berbagai perayaan masing-masing.

Identiti juga tanggungjawab. Jika kita mempunyai identiti seorang bapa, kita mempunyai tanggungjawab sebagai seorang bapa. Jika kita berstatus warganegara Malaysia, kita ada tanggungjawab untuk menyayangi Malaysia. Jika kita adalah murid Kristus, maka kita mempunyai tanggungjawab untuk mengikut Kristus. Jika seseorang tidak mengenal pasti identitinya, maka dia tidak akan memenuhi kewajipan identiti tersebut. Contohnya: Saya bukan India dan saya bukan Hindu, jadi mustahil untuk saya menyambut Thaipusam.

Identiti juga adalah satu penghormatan. Kami akan berbangga menjadi rakyat Malaysia. Kami akan berbangga menjadi alumni universiti masing-masing. Kami akan berbangga menjadi eksekutif tertinggi syarikat tertentu. Kami akan berbangga menjadi ibu bapa sesiapa.

Identiti mestilah betul kerana identiti secara langsung mempengaruhi tingkah laku kita. Contohnya: Sebagai warganegara Malaysia, saya sememangnya menyokong pasukan bola sepak Malaysia. Status saya sebagai warganegara Malaysia akan mengekang tingkah laku saya, sehingga saya secara semula jadi merasakan bahawa menyokong pasukan Malaysia adalah satu ekspresi patriotisme dan akan menimbulkan rasa bangga di hati saya. Identiti ini juga mempengaruhi emosi kita. Kita akan bersorak apabila pasukan menang, menangis apabila pasukan kalah, malah melakukan tindakan ganas.

Identiti, jika salah, juga boleh menjejaskan pertumbuhan atau perubahan kita. Apabila kawan-kawan mengajak kita makan junk food, jika kita meletakkan diri kita sebagai orang yang ingin menurunkan berat badan, maka kemahuan kita untuk menentang junk food perlahan-lahan akan lemah, dan akhirnya kita tidak dapat menahan godaan, dan rancangan penurunan berat badan tidak akan berjaya sebab susah hendak menjadikan menurun berat badan sebagai sejenis cara kehidupan. Walau bagaimanapun, jika kita meletakkan identiti kita sebagai orang yang sihat, maka identiti ini akan membolehkan kita mematuhi tabiat pemakanan yang sihat, dan ia juga boleh membantu kita meninggalkan tabiat hidup yang tidak sihat secara kekal. Dalam jangka masa panjang, berat badan kita secara semula jadi akan berkurangan. Kesan kedudukan pada “penurunan berat badan” dan kedudukan pada “kesihatan” adalah berbeza sama sekali.

Oleh itu adalah sangat penting bagi orang awam untuk mengetahui siapa mereka. Ramai orang Kristian tahu bahawa mereka adalah orang Kristian, tetapi mereka tidak tahu bahawa mereka adalah murid Kristus. Hanya apabila mereka memahami dan mengenal pasti identiti ini barulah mereka dapat sedar akan tanggungjawab kemuridan mereka. Kita mesti memberitahu mereka bahawa mereka bukan sahaja Kristian, tetapi murid Kristus. Mereka adalah anak-anak Tuhan, imam-imam kerajaan, dan duta-duta Kristus. Mereka mempunyai identiti ini dan mesti menjalani kehidupan yang sama dengan identiti mereka.

Bagaimana untuk menyedarkan ahli gereja tentang identiti mereka? Cara terbaik ialah menghayati firman Tuhan melalui ajaran firman Tuhan dan amalan dalam kehidupan. Proses ini bukanlah sesuatu yang boleh dicapai dengan mendengar khutbah pada hari Ahad, dan juga bukan perkara jangka pendek, tetapi sesuatu yang hanya boleh dicapai melalui pemuridan selama bertahun-tahun.